Οι ανασκαφές στην αρχαία πόλη των Ερυθρών ξεκίνησαν το 1964 κάτω από την διεύθυνση του καθηγητού Εκρέμ Ακουργάλ Ekrem Akurgal, που ήταν ένας από τους ιδρυτές του τμήματος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Άγκυρας και τον Hakki Gültekin, τότε διευθυντή του Μουσείου της Σμύρνης, με στόχο την κατανόηση του πολιτισμού και της ιστορίας της Ιωνίας.
Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν υπό τη διεύθυνση του Καθ. Δρ. Cevdet Bayburtluoğlu Τζεβντέτ Μπαϊμπουρτλούογλου στη δεκαετία του 1970, και από το Σεπτέμβριο του 2006, με την άδεια του Υπουργικού Συμβουλίου άρχισαν εκ νέου ανασκαφές υπό τη διεύθυνση της Βοηθού καθηγ. Αϊσέ Γκιουλ Akalin-Orbay του Πανεπιστημίου της Άγκυρας.
Σύμφωνα με την Ελληνιστική μυθολογία, οι Ερυθρές ιδρύθηκαν από τον κρητικό αρχηγό Έρυθρο.Στη συνέχεια η πόλη επεκτάθηκε και αναπτύχθηκε από τους Ίωνες αποίκους με επικεφαλής τον Κλέοπο (κατά τον Παυσανία) ή Κνώπο απόγονο του βασιλιά της Αθήνας Κόδρου. Κατά την αρχαιότητα, οι Ερυθρές ήταν μια από τα πιο πλούσιες από τις δώδεκα πολιτείες της Ιωνίας και μία από τις σημαντικότερες πόλεις λιμάνια του κόσμου του Αιγαίου.
Εκτός από τα ευρήματα που μας παρέχουν σημαντικά στοιχεία σχετικά με τις ανατολικές και δυτικές διασυνδέσεις της πόλης (με Φοινίκη-Αίγυπτο-Ελλάδα-Ανατολία) κατά τη διάρκεια της 1ης χιλιετίας π.Χ., απομεινάρια από τις περιόδους Υπο-γεωμετρική, Αρχαϊκή, Κλασική, Ελληνιστική και Ρωμαϊκή, από τον 8ο αιώνα π.Χ. και μετά, αλλά κυρίως από τον 4ο αιώνα π.Χ., υποδηλώνουν ότι η πόλη είχε διαδραματίσει ενεργό ρόλο στα κοινωνικο-πολιτικά γεγονότα της Ιωνίας.
Οι έρευνες στα αρχαιολογικά στρώματα στην ακρόπολη των Ερυθρών που χρονολογούνται πριν και μετά την περσική κυριαρχία, μας έχουν δώσει για αυτές τις χρονικές περιόδους πιο λεπτομερείς και ποικίλες πληροφορίες από ό, τι μας έχουν δώσει τα κείμενα.
Οι Ερυθρές, από την Αρχαϊκή περίοδο και εξής, έκαναν χρήση αγαθών από την ανατολή και επίσης, ενεργούσαν σαν αγορά (εμπόριο ) με τη διανομή τους στις Ιωνικές πόλεις και μπορεί να σημειωθεί ότι τόσο στο εμπόριο όσο και στη διπλωματία η πόλη ήταν αντίπαλος της Χίου.
Ένας ιερός χώρος αφιερωμένος στον Ηρακλή, ένα θεό με ένα ανατολικό υπόβαθρο, δείχνει περαιτέρω τις συνδέσεις με την Ανατολή σχετικές με τα θρησκευτικά ζητήματα.
Μετά το 546 π.Χ., με το πλεονέκτημα ότι ήταν λιμάνι κατά τη διάρκεια της Περσικής ηγεμονίας, η πόλη είχε έντονες σχέσεις με την ηπειρωτική Ελλάδα. Αργότερα, στην αρχή του 5ου αι. Π.Χ. έγινε ένα από τα σημαντικά μέλη της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Από 330 π.Χ. και μετά, η περιοχή κυβερνήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο. Η κατασκευή των τειχών της πόλης, που είναι περισσότερο από 4 χλμ, πιθανότατα ξεκίνησε κατά την περίοδο του Λυσιμάχου. Αργότερα, η πόλη κυβερνήθηκε από τους Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς, και μετά πέρασε στα Μπεϊλίκια της Ανατολίας και τέλος στους Οθωμανούς
Το θέατρο
Η πρώτη κατασκευαστική περίοδος του θεάτρου που ανασκάφηκε από τον καθηγητή Akurgal αλλά είχε αποκαταστάθηκε πριν ολοκληρωθούν οι ανασκαφές, είναι από το πρώτο μισό του 3ου π.Χ. αιώνα. Το κοίλο και οι αναλημματικοί τοίχοι του διπλού διαζώματος προστέθηκαν και επισκευάστηκαν κατά την εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού.
Υπάρχουν μόνο τα θεμέλια της σκηνής η οποία έχει σχετικά μικρότερες διαστάσεις σε σχέση με κοίλο, και πιστεύεται ότι υποστηριζόταν με ξύλινη κατασκευή
Ο Ναός της Αθηνάς Πολιάδος
Ο ναός που βρίσκεται στην ακρόπολη δηλαδή στην κορυφή της πλαγιάς όπου είναι το θέατρο, χτίστηκε κατά το δεύτερο μισό του 8ου αιώνα π.Χ. σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά της πολυγωνικής τοιχοποιίας, ωστόσο, επεκτάθηκε με διάφορες προσθήκες κατά τον 7ο και 6ο αιώνα π.Χ.
Θεωρείται ως το πιο σημαντικό παράδειγμα της αρχαϊκής δόμησης με την τεχνική της πολυγωνικής τοιχοποιίας (που αποτελείται από πέτρες με πολλές γωνίες) και της ράμπας εντός του κτιρίου.
Κατά τις αρχαίες χρονικές περιόδους υπήρχαν διάφορα κτίρια σε αυτό το υπέροχο ακρωτήρι που εκτείνεται μέσα στη θάλασσα. Ο οικισμός κατοικούνταν από μια προνομιούχα τάξη ανθρώπων την Ελληνιστική την Ρωμαϊκή περίοδο. Οι ανασκαφές εδώ άρχισαν από τον καθηγητή Akurgal και αποκαλύφθηκαν οικοδομήματα από την Ελληνιστική Περίοδο που είχαν χτιστεί πάνω σε μια μεγάλη εξέδρα. Ο οικισμός επεκτάθηκε κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, με την προσθήκη νέων κατασκευών πάνω στις υπάρχουσες και η ζωή συνεχίστηκε μέχρι τον 19ο αιώνα.
Αξιοσημείωτη είναι η ρωμαϊκή έπαυλη με περιστύλιο, ένα από τα κτίρια με ψηφιδωτά δάπεδα από τον 1ο και τον 3ο αιώνα μ.Χ., με υψηλή περίστυλη πρόσοψη. Στη βορειοδυτική γωνία της περιοχής, που περιβάλλεται από ένα φράχτη, υπάρχει μια μικρή λουτρική κατασκευή. Κατά τη διάρκεια του πρώτου στρώματος κατασκευής του λουτρού (1ος αιώνας π.Χ.) υπήρχαν πολύχρωμες τοιχογραφίες με φυτικά μοτίβα στην κλειστή και μεγάλη αυλή, κοντά στην περιοχή της εισόδου. Υπάρχουν επίσης πολλά εντυπωσιακά ψηφιδωτά στην περιοχή από τη ρωμαϊκή περίοδο (1ος-5ο μ.Χ. αιώνα). Ο οικισμός κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είχε πολύ εξελιγμένες υποδομές για τη θέρμανση, τη συλλογή νερού και αποχέτευση, εφοδιασμένες με κεραμικούς σωλήνες. Κατά την χριστιανική περίοδο (εννοεί τη βυζαντινή) τουλάχιστον τρία αρχιτεκτονικά στρώματα προστέθηκαν στην κορυφή των ρωμαϊκών κατασκευών. Ωστόσο, η εκλεπτυσμένη ποιότητα κατασκευής που φαίνεται από τις προηγούμενες περιόδους, αντικαταστάθηκε από αγροτική και απλή αρχιτεκτονική.
Κατά την ανασκαφική περίοδο αποκαλύφθηκαν συχνά, διακοσμητικά αρχιτεκτονικά στοιχεία που ανήκουν σε εσωτερικούς χώρους κτιρίων, κιονόκρανα, επιγραφές, ρωμαϊκά επιτύμβια, κομμάτια από αγάλματα, νομίσματα και άλλα σημαντικά ευρήματα. Αυτά εκτίθενται προστατευμένα στα μουσεία του Τσεσμέ και της Σμύρνης.
Ο λόφος στον οποίο οι μελέτες συντήρησης και αποκατάστασης συνεχίζονται είναι ανοιχτός για επίσκεψη μεταξύ 07.00 και 16.00 μεταξύ Ιουλίου και Οκτωβρίου
* Έτσι τον αποκαλούν σήμερα οι νέοι κάτοικοι του Λυθριού.
Το Ιερό της Κυβέλης
Ένα ιερό της Κυβέλης, ένας ανοιχτός χώρος λατρείας που αποτελείται από λαξευμένες στο βράχο κόγχες, βρίσκεται περίπου 2 χιλιόμετρα. βόρεια της Ακρόπολης των Ερυθρών. Το ιερό βρίσκεται στη βόρεια όψη και τις πλαγιές μιας συμπαγούς βραχώδους περιοχής. Τα ερείπια αποτελούνται από δύο μικρές και μια μεγάλη κόγχη στο βράχο. Η μισή από τη μεγάλη κόγχη έχει αποσπαστεί από το βράχο κάτι που οφείλεται στους σεισμούς κατά τη διάρκεια των αιώνων. Οι ανασκαφές του 2010 στον τομέα αυτό αποκάλυψαν πολλά μικρά αναθηματικά γυναικεία ειδώλια του ίδιου τύπου κατασκευασμένα από το ίδιο καλούπι χύτευσης. Αποκαλύφτηκε επίσης μια βασική επιφάνεια ενός μεγάλου φούρνου πιθανότατα σχετιζόμενου με τελετουργικές δραστηριότητες. Ένα εξωκλήσι, της χριστιανικής περιόδου*, δίπλα στη βραχώδη περιοχή, δείχνειότι το ιερό είχε διατηρήσει ιερό του χαρακτήρα για αιώνες.
Ίχνη θεμελίων ακριβώς πάνω από το ιερό Κυβέλης από τη ρωμαϊκή περίοδο πιστεύεται ότι ανήκουν σε μικρή εγκατάσταση ή αγρόκτημα
*Ποιά άραγε από τις γκρεμισμένες εκκλησίες του Λυθριού είναι;
Στοιχεία : Από την αντίστοιχη σελίδα του ΤουρκικούΥπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού
Παρατήρηση :
Ένα δημοτικό Μητρώο (ιερό της Μητέρας)βρέθηκε στις Ερυθρές, που επιβεβαιώθηκε από μια επιγραφή του πρώτου μισού του τρίτου αιώνα π.Χ. που καταγράφει την πώληση ιεροσύνης. Η ιεροσύνη της Μεγάλης μητέρας (η Μήτηρ Μεγάλη )αποτιμάται σε 480 δραχμές, καθιστώντας την ένα από τα πιο ακριβά αξιώματα που ξεπερνιέται σε αξία από επτά μόλις από τα πενήντα τέσσερα αξιώματα που άλλαξαν χέρια.
Ο αγοραστής, κάποιος Μολίων γιος του Διονυσίου, είναι επίσης γνωστός σαν ένας αξιωματούχος υπεύθυνος για το νομισματοκοπείο της πόλης. Η ευημερία του και η θέση του στην εξουσία τον χαρακτηρίζει σαν ένα σημαντικό πρόσωπο των Ερυθρών και η θέληση του να δεσμεύσει πόρους για τη λατρεία της Μητέρας μας λέει αρκετά για την κατάσταση της λατρείας στην κοινότητα. Η Μήτηρ εμφανίζεται επίσης σε ημερολόγιο με τις θρησκευτικές εορτές της πόλης των Ερυθρών του δεύτερου π.Χ. αιώνα. Επίσης σε μια ιδιωτική αφιέρωση σε ένα μικρό βωμό του ύστερου μισού του πρώτο αιώνα π.Χ. που προσφέρθηκε στην Φρύγια Μητέρα(Mήτηρ Φρυγία).
Η συνεχιζόμενη σημασία της Μητέρας (η Μήτερ) στη Χίο αποδεικνύεται επίσης από επιγραφές, μεταξύ των οποίων μία για την Μητέρα Κυβέλη (η Μήτηρ Κυβελείη), παραπέμποντας στην ονοματοθεσία της Φρυγίας. Ο Εκαταίος λέει πως Κυβελεία ήταν το όνομα μιας πόλης στη χερσόνησο της Ερυθραίας που μπορεί να σημαίνει πως υπήρχε Mήτηρ Κυβελείη κοντά στις Ερυθρές(αυτή είναι η γνώμη των Engelmann και Merkelbach)
Στοιχεία από: Lynn Roller. Σε αναζήτηση της Θεάς Μητέρας.Η λατρεία της Ανατολίτισσας Κυβέλης
As I heard from my mother : At Lithri before 1922 excavations were undertaken by the English archaeologists. In the village they were saying that a gold disc with the Queen was found. After the destruction of 1922 the new rulers of Greek Lithri now Turkish Ildiri, continued the excavations as we can see in the following article
Excavations in the ancient city of Erythrai commenced in 1964 under the directorship of Ord. Prof. Dr. Ekrem Akurgal, one of the founders of the Archaeology Department of Ankara University, and Hakkı Gültekin, then the director of the Izmir Museum, with an aim of understanding Ionian culture and history. Excavations continued under the directorship of Prof. Dr. Cevdet Bayburtluoğlu in the 1970s, and since September 2006, with the permission of the Council of Minister excavations re-started under the directorship of Ass. Prof. Dr. Ayşe Gül Akalın-Orbay of Ankara University.
According to Hellenistic mythology, Erythrai was founded by the Cretan leader “Erythros” literal meaning “red”. Afterwards the city was expanded and improved by the Ionian colonists led by Kleopos or Knopos, descendant of Kodros, the king of Athens. During antiquity, Erythtrai was one of the most prosperous of twelve Ionian states, and one of the important harbour cities of the Aegean world. Besides the material culture which provides important evidence regarding its eastern and western connections (Phoenicia-Egypt-Greece-Anatolia) during the 1st millennium B.C., remains from The Sub-geometric, Archaic, Classical, Hellenistic and Roman Time Periods, from the 8th century B.C. onwards, but especially from the 4th century B.C., indicates that the city had played an active role in the socio-political events in Ionia. Investigations in the archaeological layers dated before and after the Persian rule on the acropolis of Erythrai, has provided more detailed and diverse information than understood from textual information for these time periods.
Erythrai, from the Archaic period onwards, was using eastern goods and also acting as a market (emporio) by distributing them to Ionian cities, and it can be observed that both in trade and diplomacy it was a rival to Chios.
A sacred area dedicated to Herakles, a god with an eastern backgrounds, further indicates the connections with the East regarding religious aspects.
After 546 B.C., with the advantage of being a harbour site during the time of Persian rule, the city had intense relations with Mainland Greece. It later became one of the influential members of the Delian League at the beginning of the 5th c. B.C.
From 330 B.C. onwards the territory was ruled by Alexander the Great. Construction of the city’s fortification walls, longer than 4 km, was most probably started during the time Period of Lysimakhos. Later on, the city was ruled by the Romans, Byzantines, Anatolian Beyliks, and the Ottomans.
The theatre
The first building period of the theater which was excavated by Prof. Akurgal but restored before the excavations have been completed, is the first half of the 3rd century B.C.
The “cavea”(spectators seating section in a halfcircle form) and analemma walls of the double diazoma (spectators seating platform) were added and repaired in the time of Roman Emperor Hadrianus. There are only the foundations of the stage and it is thought that the stage,which has relatively smaller dimensions compared to cavea, was supported with wooden construction
Temple of Athena Polias
Being located at the top of the slope where the theater is also located, which is the acropolis, the temple was built in the second half of the 8th century B.C. according to the features of polygonal masonry however that it was expanded with various additions in 7th and 6th centuries B.C.
It is considered as the most important example of Archaic Time Archictecture with its polygonal masonry (composed of multi corner stones) tecnique and the ramp within the building. The terracota goddess figures among the rich materials that have beeen obtained from the excavations in the eastern part of the temple comprise a major group. Another important finding which was found around the temple and which is one of the rare examples of the archeology world is the “Kore” sculpture “young woman with a long dress / nun that is dated to 6th century B.C.and is being displayed in Izmir History and Art Museum.
Cennettepe Roman district of Erythrai
There were various buildings on this magnificent headland which stretches into the sea, during the ancient time periods. The settlement here was inhabited by a privileged class of people from the Hellenistic through the Roman period.
Excavations here were started by Prof. Akurgal and structures built on a wide podium from the Hellenistic time Period were uncovered. The settlement was expanded during the Roman time Period by adding new structures on top of the existing ones, and life continued until the 19th century.
A peristyle Roman villa, one of the buildings with mosaic floors from the 1st and the 3rd centuries A.D., with its high columned facade is noteworthy.
During the Christian time Period at least three more architectural layers were added on top of the Roman structures. However, the sophisticated workmanship seen in the previous time periods was replaced by rural and simple architecture.
During the excavation season, decorative architectural elements belonging to inner building spaces, column heads, inscriptions, Roman tomb steles, pieces of sculptures,coins, and other important finds are often uncovered. These are displayed in the Izmir and Çeşme Museums, and are protected in their storage facilities.
Cennettepe, whose conservation and restoration studies have been continuing, is open for visiting between 07.00 and 16.00 between July and October
Kybele Sanctuary
A Kybele sanctuary, an open worship area consisting of rock-cut niches, is located about 2 km. north of the Erythrai Acropolis. The sanctuary lies on the northern face and the slopes of a massive rocky area. The remains consist of two small and one big niche in the rock. Half of the big niche however was broken from the rock due to earthquakes over the centuries. Excavations in 2010 in this sector revealed numerous small votive female figurines of the same type ; made from the same casting mould. A basal surface of a big oven was also exposed, most probably related to cultic activities.
A rural chapel, of the Christian time Period, next to the rocky area, indicates that the sanctuary had retained its sacred character for centuries. Foundation marks directly on top of the Kybele Sanctuary from the Roman Period are thought belong to a settlement unit or a farm.
Data : From the page of Turkish Ministry of Culture and Tourism
A civic Metroon* was found in Erythrai, attested by an inscription of the first half of the third century B. C. recording the sale of priesthood. The priesthood of Μήτηρ Μεγάλη cost 480 drachmas, making it one of the more expensive offices, exceeded in value by only seven of the fifty-four offices that changed hands. The purchaser, a certain Molion, son of Dionysios, is also known as an official in charge of the city mint. His prosperity and position of authority mark him as an important person in Erythrai, and his willingness to commit resources to the cult of Meter speaks highly for the status of the cult in the community. Meter also appears in the second century civic calendar of religious festivals in Erythrai and in one private dedication appeared on a small altar of the late second of first century B.C. offered to Mήτηρ Φρυγία. The continuing importance of Meter on Chios is also demonstrated by inscriptions , including one to Μήτηρ Κυβελείη , referring back to her Phrygian nomenclature. Hekataios says Kybeleia was the name of a city on the Erythraian peninsula which may mean there was a Mήτηρ Κυβελείη near Erythrai -this is the opinion of Engelmann and Merkelbach
*devoted to Great Mother
Data :Lynn Roller. In search of god the Mother : the cult of Anatolian Cybele
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου